W ostatnich latach obserwujemy wzrost zainteresowania naukowców nowymi metodami poprawy biodostępności leków stosowanych w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Jednym z takich leków jest lerkanidypina, która dzięki swoim właściwościom przeciwnadciśnieniowym i nefroprotekcyjnym, zyskała uznanie w terapii przewlekłej choroby nerek (PChN). Najnowsze badania naukowe dostarczają istotnych informacji na temat innowacyjnego podejścia do zwiększenia biodostępności tego leku poprzez zastosowanie stałego systemu samonanoemulgującego (SSNEDDS).
Charakterystyka lerkanidypiny i jej znaczenie kliniczne
Lerkanidypina to bloker kanału wapniowego typu dihydropirydynowego, który działa przeciwnadciśnieniowo oraz posiada właściwości nefroprotekcyjne. Mechanizm działania polega na hamowaniu napływu jonów wapnia przez błony komórkowe mięśni gładkich naczyń krwionośnych i serca, co prowadzi do ich rozkurczu. Dzięki swojej lipofilności, lerkanidypina szybko się eliminuje z krwiobiegu, co umożliwia jej akumulację w błonach komórkowych i długotrwałe działanie terapeutyczne. Lek ten jest szczególnie skuteczny w leczeniu nadciśnienia o łagodnym do umiarkowanego nasileniu, a także wykazuje działanie ochronne na nerki poprzez bezpośrednie rozszerzanie tętniczek kłębuszkowych, co utrzymuje stałe ciśnienie wewnątrzkłębuszkowe.
Wyzwania związane z biodostępnością lerkanidypiny
Pomimo swoich zalet, lerkanidypina charakteryzuje się niską biodostępnością, wynoszącą zaledwie około 10% z powodu intensywnego metabolizmu pierwszego przejścia. W związku z tym, poprawa jej biodostępności jest istotnym wyzwaniem, szczególnie w kontekście jej stosowania u pacjentów z PChN, którzy mogą odnosić korzyści z jej nefroprotekcyjnych właściwości.
Innowacyjne podejście: zastosowanie stałego systemu samonanoemulgującego
Badanie naukowe opisuje zastosowanie stałego systemu samonanoemulgującego (SSNEDDS) jako innowacyjnego podejścia do zwiększenia biodostępności lerkanidypiny. SSNEDDS łączy zalety form płynnych i stałych, poprawiając stabilność leku oraz jego trwałość przechowywania. W badaniu wykorzystano kombinację oleju miętowego, Tween 20 i glikolu propylenowego, które zostały stałoczone za pomocą adsorbentów Avicel PH 101 i Aerosil 200 oraz Avicel PH 102 i Aerosil 200.
Wyniki badań: porównanie właściwości różnych formulacji
Wyniki badania wykazały, że formulacja SSNEDDS2, zawierająca Avicel PH 102, charakteryzuje się doskonałymi właściwościami przepływowymi, wyższą zawartością leku (99,761%) oraz znacznie szybszym tempem dyspersji, osiągając 100% w ciągu 10 minut, w porównaniu do 92% dla tabletki dostępnej na rynku i 18,1% dla czystego leku w ciągu 60 minut. Analiza DSC i dyfrakcja rentgenowska potwierdziły, że lerkanidypina występuje w formie amorficznej w systemie SSNEDDS2, co sprzyja jej lepszej rozpuszczalności i biodostępności.
Znaczenie wyników dla praktyki klinicznej
Wyniki badań sugerują, że zastosowanie SSNEDDS w postaci kapsułki z twardą żelatyną może znacząco poprawić biodostępność i stabilność lerkanidypiny w porównaniu do standardowych tabletek dostępnych na rynku. Dzięki temu, ta innowacyjna forma dawkowania może stanowić obiecującą opcję terapeutyczną w leczeniu nadciśnienia, zwłaszcza u pacjentów z PChN, którzy mogą szczególnie skorzystać z nefroprotekcyjnych właściwości leku.
Podsumowanie i wnioski
Badanie dostarcza istotnych informacji na temat zastosowania stałego systemu samonanoemulgującego w celu poprawy biodostępności lerkanidypiny. Innowacyjna formulacja SSNEDDS wykazała wyraźne korzyści w zakresie stabilności i szybkości dyspersji leku, co może mieć znaczący wpływ na skuteczność leczenia nadciśnienia i ochronę nerek. Dalsze badania mogą skoncentrować się na ocenie długoterminowej skuteczności i bezpieczeństwa tej formy dawkowania w praktyce klinicznej.
Bibliografia
Abdul Hussein Haneen M and Ghareeb Mowafaq M. Unveiling the Preparation and Characterization of Lercanidipine Hydrochloride in an Oral Solid Self-Nanoemulsion for Enhancing Oral Delivery. Cureus , 16(7), 100-109. DOI: https://doi.org/10.7759/cureus.64468.
